กระวาน
ลักษณะทั่วไป
เป็นพืชใบเลี้ยงเดี่ยวซึ่งมีลำต้นเป็นเหง้า หรือหัวใต้ดิน ใบออกสลับกันที่โคนต้น มีสีเขียวเป็นมันปลายใบเรียวแหลม ดอกออกเป็นช่ออยู่ใกล้โคนต้นบริเวณผิวดิน กลีบดอกสีเหลือง ผลกลม ช่อหนึ่งๆ มีผลประมาณ 10-20 ผล มีเมล็ดที่มีกลิ่นหอมฉุนคล้ายการบูรซึ่งจะมีรสเผ็ด
สรรพคุณทางยา
ราก
แก้โลหิตเน่าเสีย ฟอกโลหิต แก้ลม เสมหะให้ปิดธาตุ รักษาโรครำมะนาดหัวและหน่อ
ขับพยาธิในเนื้อให้ออกทางผิวหนัง นอกจากนี้ผลกระวานยังใช้ผสมกับยาถ่าย เช่น มะขามแขกเพื่อบรรเทาอาการไซ้ท้องเหง้าอ่อน
ใช้รับประทานเป็นผักได้ มีกลิ่นหอมและเผ็ดเล็กน้อยกระพี้
รักษาโรคผิวหนัง บำรุงโลหิต ใบ แก้ลมสันนิบาต แก้สันนิบาตลูกนก ขับผายลม ขับเสมหะ แก้ไข้เพื่อลม รักษาโรครำมะนาด แก้ลมเสมหะให้ปิดธาตุ แก้ไข้เซื่องซึม แก้ลม แก้จุกเสียด บำรุงกำลัง บำรุงธาตุ แก้ไข้อันง่วงเหงาผลแก่
รสเผ็ดร้อน กลิ่นหอม ประกอบด้วยน้ำมันหอมระเหย (Essential oil) 5-9 เปอร์เซนต์ มีฤทธิ์ในการขับลม (Carminative) และฤทธิ์ในการยับยั้ง การเจริญของเชื้อแบคทีเรียบางชนิด ขับโลหิต บำรุงธาตุ แก้ลมในอกให้ปิดธาตุ แก้ลมเสมหะให้ปิดธาตุ แก้ลมเจริญอาหาร รักษาโรค รำมะนาด แก้ลมจุกเสียดแน่นเฟ้อ แก้ลมสันนิบาต ผลแก่ของกระวานตากแห้ง ใช้เป็นเครื่องเทศ เมล็ด แก้ธาตุพิการ อุจจาระพิการ บำรุงธาตุวิธีการขยายพันธุ์
ควรใช้เหง้า ซึ่งเป็นวิธีขยายพันธุ์ที่นิยม เพราะกระวานจะให้ดอกผลเร็วกว่าการขยายพันธุ์โดยใช้เมล็ดปลูก
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น